An elderly, suicidal Woody Woodpecker reminisces about his life as a woodpecker, as his ability to peck wood has vanished, leaving his life seemingly without energy.
O envelhecido Pica-Pau já não bica como antigamente, e passa a relembrar de sua infância.
Woody Woodpecker, âgé et suicidaire, se souvient de sa vie de pic, car sa capacité à picorer le bois a disparu, laissant sa vie apparemment sans énergie.
Een oudere, suïcidale Woody Woodpecker mijmert over zijn leven als specht. Hij kan niet meer in hout pikken en lijkt daardoor geen energie meer te hebben.
